Aristocratisch radicalisme.

aristocracy
1561, from L.L. aristocratia, from Gk. aristokratia "government, rule of the best," from aristos "best" (originally "most fitting," from PIE *ar-isto-, superlative form of *ar- "to fit together") + kratos "rule, power" (see -cracy).
[Online Etymology Dictionary, "aristocracy".]

Aristocratie is dus, letterlijk in het Engels vertaald, "the rule of the most fitting". Dit doet mij al gauw denken aan de frase "the survival of the fittest". "The fittest" zijn natuurlijk "the most fitting". - Maar in een aristocratie gaat het dus niet om hun overleving, maar om hun macht. Kan het Nietzscheaanser?

"Will To Power [WTP] is opposed to Social Darwinism [SD]; whereas SD talks of evolution's will to survival, Nietzsche argued that Nature does not seek to so much survive, as to FLOURISH.
WTP describes that constant expansion of things even to the point of their own extinction and destruction [and hence not always to survival].
Nietzsche noticed that it was NOT the best human specimens who survive and flourish, but the mediocre, the average - even the down-right botched.
The great tragedy of life is that the rare and highest types are the most threatened and vulnerable."
[Moody Lawless.]

De Nietzscheaanse Engelse vertaling van aristocratie is dus: "the flourishing of the best [i.e., of the rare and highest types]". Dit mag eventueel ten koste gaan van "the mediocre, the average, and the down-right botched" - dat wil zeggen, van de meeste mensen.

"Eén mens telt bij mij voor duizenden, als hij de beste is."
[Heraclitus van Ephese.]

...And Shineth Unto The Cold Cometh...

"Er is een stalen noodzakelijkheid, die de filosoof aan een ware cultuur kluistert: maar wat, als deze cultuur niet voorhanden is? Dan is de filosoof een onberekenbare en daarom angstinboezemende komeet, terwijl hij in het goede geval als een hoofdgesternte in het zonnestelsel van de cultuur straalt. Derhalve rechtvaardigen de Grieken de filosoof, daar hij alleen bij hen geen komeet is."
[Nietzsche, De filosofie in het tragische tijdperk van de Grieken.]

Medelijden.

"It's okay to eat fish,
'Cause they don't have any feelings"
[Nirvana, Something In The Way.]

Het is, mijns inziens, de fout van veel vegetariërs, te denken dat de dieren waarmee ze sympathiseren evenveel gevoel hebben als zijzelf. Sympathie, van het Griekse sym- "samen" en pathos, van pascho, "lijden", betekent letterlijk "medelijden". Maar hoe kun je meelijden met een wezen waarvan je niet weet hoe diep het lijden kan? Je "verplaatst je" erin, je anthropomorfiseert het, of, in het geval van een mens - want ook met menselijke wezens kun je sympathiseren zonder te weten wat ze eigenlijk voelen - in het geval van een mens identificeer je je ermee. Dat laatste is eigenlijk altijd het geval: de sympathisant identificeert zich met het verondersteld lijdende wezen. Maar identificatie veronderstelt dat je in zekere mate identiek bent aan hetgene waarmee je je identificeert. Helaas is het in de meeste gevallen zo dat degenen die medelijden hebben juist dáárin afwijken van degenen die alleen voor zichzèlf lijden, dat ze lijdensvaardiger zijn dan die laatsten: alleen de suggestie van leed doet hen al lijden. Maar - en dit is essentieel - het medelijden, het lijden aan het lijden van anderen, is iets totaal anders dan het leed waar het zogenaamd aan "meelijdt".

Karakter.

"People are afraid, very much afraid of those who know themselves. They have a certain power, a certain aura and a certain magnetism, a charisma that can take out alive, young people from the traditional imprisonment....


"The enlightened man cannot be enslaved - that is the difficulty - and he cannot be imprisoned.... Every genius who has known something of the inner is bound to be a little difficult to be absorbed; he is going to be an upsetting force. The masses don't want to be disturbed, even though they may be in misery; they are in misery, but they are accustomed to the misery. And anybody who is not miserable looks like a stranger."
[Osho, The Zen Manifesto: Freedom from Oneself, hoofdstuk 9.]

Nagaraja

"Vooral de bedreiging van het authentieke zelf door draken en slangen wijst op het gevaar, dat de verworvenheden van het bewustzijn weer verslonden worden door de instinctziel of het onbewuste.


"De mythe echter benadrukt dat het zo helemaal niet gaat, maar dat het 'kind' juist over superieure krachten beschikt, en dat het zich, onverwacht, tegen alle gevaren in, handhaaft."
[Carl Gustav Jung, De psychologie van het kindarchetype.]

Schoonheid en vruchtbaarheid - vervolg.

Ja, de vrouw is over het algemeen schoon en de man lelijk, omdat in haar de middelen en de neigingen tot de verdediging verkommerd zijn - haar aggressiviteit. De lelijkheid van de man is de vervaarlijkheid van een roofdier. Het is in de regel ook de man, die de vrouw beschermt. Een man moet trots zijn op zijn lelijkheid, voor zover deze niet voortkomt uit een gebrek aan gezondheid en kracht, maar uit zijn tegendeel.

Schoonheid en vruchtbaarheid.

Schoon is dat wat aan gezondheid doet denken; lelijk, wat aan òngezondheid doet denken. Wat iemand schoon vindt hangt dus af van zijn of haar gezondheid. Misschien is daaruit ook te verklaren, waarom vrouwen over het algemeen andere dingen schoon vinden dan mannen: man en vrouw als polen van gezondheid begrepen, ook als polen van kracht (de twee zijn één). Wat? Is vruchtbaarheid een vorm van zwakte? Ontvankelijkheid de modus van die wezens, die zelf niet kunnen geven? Of is het juist, dat vruchtbaarheid een lage mate van ontvankelijkheid beduidt? De vrouw neemt het zaad van de man, de man neemt de hele vrouw... De vruchtbaarheid, de ontvankelijkheid van de man ligt op een hoger plan: zijn kinderen zijn geesteskinderen. Gesublimeerde vruchtbaarheid, die door de glimpen van goddelijkheid bevrucht wordt, die de vrouw hem biedt - de muze.

Goed en kwaad.

Wanneer noemt men een gezwel goedaardig? Wanneer het geen kwaad kan. Zo is het ook met goedaardige mensen: zij zijn te zwak om kwaad te kunnen.

Een oneigentijds man.

"De geest van hen, die dagelijks kranten verslinden om politiek toch vooral op de hoogte te blijven, krijgt een onwelriekende adem voor (anders) denkenden."

"Van een wereld waarin de minderen het voor het zeggen hebben en mooi weer spelen, ziet het leven liever af."

"Er zijn heel wat mensen, die veel weten en weinig begrijpen. Soms wordt er een professor in de wijsbegeerte."

"De dood is niet de vijand, maar de dienaar van het leven. Daarom is de medische wetenschap in haar heerschzucht levensgevaarlijk."

"Maar al te veel hedendaagsche kunst is te bedacht, en door een bedenkelijk denken."

"Door het lawaai van de motoren hoort geen sterveling meer hoe ergens in de verte paarden en arenden nog vorstelijk te keer gaan."

"Een mensch met een eigen willekeur in het leven, ergert de getemde ingezetenen van de wereld."

"De deugd van de kwezels is slecht voor de gezondheid van een vrijbuiter."

"Hoe meer zielen, hoe minder deugd."

"Vooruitgang en achteruitgang worden steeds meer synoniem, zoals kunst en puin het overal haast al zijn."

"Een zwak dichter kan zich veel spontaner en dichterlijker voordoen dan een sterk dichter."

"God zou 'het Goede' zijn? Onzin, wie niet in God gelooft met Baard-en-al, gelooft niet meer."

"Zolang de menschelijke gemeenschap zozeer overeenkomt met een mierenhoop, is het onzinnig erop aan te dringen, dat de ondergeschikten zoo gauw mogelijk los worden gelaten."

"Hoe meer een democratische wereld het leven gaat temmen, hoe sterker de kans wordt, dat het benarde leven despotisch terugslaat."
[Adriaan Roland Holst, Kort.]

Oerpoëzie.

"De sfeer der poëzie ligt niet buiten de wereld, als een fantastische onmogelijkheid van een dichtersbrein: ze wil het precieze tegendeel zijn, de ongeschminkte uitdrukking van de waarheid, en moet juist daarom de leugenachtige opsmuk van die vermeende werkelijkheid van de cultuurmens van zich afwerpen."
[Nietzsche, De geboorte van de tragedie, hoofdstuk 8.]

"Die idyllische schaapsherder van de moderne mens is slechts een konterfeitsel van de hem als natuur geldende som van beschavingsillusies; de Dionysische Griek wil de waarheid en de natuur in hun hoogste kracht - hij ziet zich in een satyr omgetoverd."
[Nietzsche, De geboorte van de tragedie, hoofdstuk 8.]

Twee benen om op te dansen.

"De gelijkheid is oncreatief. Daarom is de kunst van aard ondemocratisch."

"Geen kunstenaar kan ooit oprecht verlangen naar de hemel, waar - naar men zegt - allen gelijk zijn."
[A. Roland Holst, Kort.]

Het narecht.

Gelijke behandeling van man en vrouw gaat niet samen met ridderlijkheid. Gelijkheid is democratisch; ridders zijn aristocratisch. Het waren de weinige, de hogere, vrouwen, die door de ridders bevoorrecht werden: de dames, van het Latijnse domina, meesteres. Dames gaan voor; maar vrouwen, Weiber, wijven - die behandelt de ridder zoals het hem uitkomt.

Kunst en entertainment.

Wat is het verschil tussen kunst en entertainment? Entertainment is letterlijk "onderhouding" - je ziet er nog het Franse tenir in terug. Entertainment onderhoudt de mens, het houdt hem daarmee op hetzelfde niveau als hij al was; terwijl kunst de mens juist tot een hoger niveau wil verheffen.

"De zorgelijksten vragen tegenwoordig: 'hoe blijft de mens behouden?' Zarathustra echter vraagt als de enige en de eerste: 'hoe wordt de mens overwonnen?'"
[Nietzsche, Alzo sprak Zarathustra, Van de hogere mensen, 3.]