Medelijden.

"It's okay to eat fish,
'Cause they don't have any feelings"
[Nirvana, Something In The Way.]

Het is, mijns inziens, de fout van veel vegetariërs, te denken dat de dieren waarmee ze sympathiseren evenveel gevoel hebben als zijzelf. Sympathie, van het Griekse sym- "samen" en pathos, van pascho, "lijden", betekent letterlijk "medelijden". Maar hoe kun je meelijden met een wezen waarvan je niet weet hoe diep het lijden kan? Je "verplaatst je" erin, je anthropomorfiseert het, of, in het geval van een mens - want ook met menselijke wezens kun je sympathiseren zonder te weten wat ze eigenlijk voelen - in het geval van een mens identificeer je je ermee. Dat laatste is eigenlijk altijd het geval: de sympathisant identificeert zich met het verondersteld lijdende wezen. Maar identificatie veronderstelt dat je in zekere mate identiek bent aan hetgene waarmee je je identificeert. Helaas is het in de meeste gevallen zo dat degenen die medelijden hebben juist dáárin afwijken van degenen die alleen voor zichzèlf lijden, dat ze lijdensvaardiger zijn dan die laatsten: alleen de suggestie van leed doet hen al lijden. Maar - en dit is essentieel - het medelijden, het lijden aan het lijden van anderen, is iets totaal anders dan het leed waar het zogenaamd aan "meelijdt".