De rand van het heelal... (30/09/2005)

r: "Oke, ik ga aan de rand staan, en steek mijn vinger in de wand. Waar gaat mijn vinger heen dan?"

Mijn punt was hier dat de grens van het door ons bekende niet bepaald wordt door onze definities of fantasie.

>>>Ik had het dan ook niet alleen over het door ons gekende/het ons bekende.


"Uiteraard ben ik niet naar de rand toegeweest, net zo min als jij terug in de tijd bent gegaan voor de oerknal. Het blijft bij theorie."

De tijd zoals wij die kennen begon met de oerknal: de tijd IS het uitdijen van het universum. Maar je bedoelt natuurlijk terug in de causaliteit. Oneindige regressie is inderdaad theorie, net als alle logica. Ze is echter een logische onvermijdelijkheid.


S: "Dat kan dus niet: dat is een veel te simplistisch beeld."

r: "Het kan niet omdat ik zou stikken enzo. Ik zou er wel een steen tegen aan kunnen gooien, is het niet? Het beeld is misschien simplistisch, maar dat is geen grond om de gedachte te verwerpen lijkt me."

s: "Toen maakte ik een opmerking over de beperktheid van je voorstellingsvermogen, en ging jij daar weer sarcastisch op in, etc."

Uiteraard, omdat je op een kinderlijke manier de vraag ontwijkt.

>>>Jouw vraag op zich was al kinderlijk. Ik kan nog steeds moeilijk geloven dat je haar serieus bedoelde. Je zegt:

"Wat gebeurt er als ik die grens overschrijd, en tegen de rand van ons universum aan pis. Verdwijnt mijn zeik in de "niets", of denk je dat ik het "niets" dan opvul met mijn eigen gezeik?"

Je bent als die mensen uit het verleden die dachten dat de aarde plat was. "Als ik naar de rand van de aarde ga," zouden zij geredeneerd kunnen hebben, "en over de rand pis, waar komt mijn urine dan terecht?" Maar de aarde is niet plat, er is dus geen rand van de aarde in deze zin. Ditzelfde geldt ongetwijfeld voor het universum. Het verschil is slechts één dimensie. Eerdergenoemde mensen dachten tweedimensionaal op een driedimensionaal oppervlak; jij denkt driedimensionaal in een vierdimensionale ruimte.


s: "'Ik zou er wel een steen tegen aan kunnen gooien, is het niet?' - Mijn antwoord hierop is: Nee, rrobin, dat zou inderdaad niet kunnen."

"Waarom kan dat niet? Lijkt me toch dat er wel eens een meteoriet tegenaan knalt."

Zoals ik al insinueerde lijkt het mij dat je een veel te beperkt voorstellingsvermogen hebt.


s: "Mijn bewering dat er niets buiten het heelal is staat dus nog."

"Enkel bij de gratie van jouw definitie van het woord "heelal"; als daarbuiten zich namelijk nog een paashaas zou bevinden, zou je deze automatisch als onderdeel van je "Al" zien, omdat het nou eenmaal de definitie van het woord is."

Hoe stel je je dat voor, dat er het universum is, dat bijvoorbeeld bolvormig is, dan een rand, dan het Niets en in het Niets ergens die paashaas? Dacht je dat het Niets een barriere vormde tussen je paashaas en de rest van het heelal? Maar het Niets, ik moet het duizend keer zeggen, is NIETS: er zit dus niets tussen je paashaas en de rest van het heelal, het vormt één aaneensluitend geheel.


"Blijft in mijn ogen 'Sofisme'."

Misschien dat de walmen van de wiet je blik vertroebelen. Erg helder ben je niet.