Unikul vs. Multikul.

Sauwelios schreef:

In Klare wijn schrijft Wilders dat de "democratische rechtsstaat is ontstaan vanuit een eeuwenoude discussie tussen de twee tradities die onze cultuur hebben geschapen: de joods-christelijke en de humanistische. De normen en waarden zoals die in het spanningsveld tussen deze tradities zijn voortgebracht, vormen onze dominante cultuur".

Het probleem hiervan is dat "onze dominante cultuur" niet het eindresultaat is van die "eeuwenoude discussie". De discussie woedt nog voort, en de discussie tussen Wilders en zijn tegenstanders is zelf de meest prominente huidige vorm van die discussie.

Dit lijkt me bij nader inzien niet helemaal te kloppen. De discussie tussen de Joods-Christelijke traditie aan de ene kant en de Humanistische aan de andere is een discussie tussen "God wèl noodzakelijk" en "God niet noodzakelijk". Dit lijkt me in de huidige discussie helemaal niet aan de orde. We kunnen beide partijen in de discussie "Humanistisch" noemen. Dat niet alle deelnemers aan die discussie seculier Humanistisch zijn doet daar niet aan af.

Toch is de huidige discussie in zekere zin wel degelijk een voortzetting van de discussie die Wilders in 'Klare wijn' noemt. Laatstgenoemde discussie is (of was) zelf een voortzetting van een eerdere discussie---die tussen het Katholicisme en het Protestantisme---; en die op haar beurt van een nog eerdere: die tussen het Jodendom en het Christendom. Ik ontwaar de volgende ontwikkeling:

1. Jodendom vs. Christendom;
2. Jodendom vs. {Katholicisme vs. Protestantisme};
3. Jodendom vs. {Katholicisme vs. {Protestantisme vs. Humanisme}};
4. Jodendom vs. {Katholicisme vs. {Protestantisme vs. {Unikul vs. Multikul}}}.

Eigenlijk gaat daar nog een stap aan vooraf, namelijk:

0. Volkeren met natuurlijke waarden (incl. het vroege Jodendom) vs. volk met onnatuurlijke waarden (het latere Jodendom).

Deze geschiedenis bestaat uit een reeks liberaliseringen:

0. Het joodse volk wordt "bevrijd" van zijn krijgerskaste (deze wordt uitgemoord door de Assyriërs);
1. Het vroege Christendom emancipeert zich van de exclusiviteit van het Jodendom (om Jood te zijn moet men jood zijn);
2. Het Protestantisme emancipeert zich van de kerkelijke hiërarchie (om tot God te komen heeft men als leek een geestelijke nodig);
3. Het Humanisme emancipeert zich van het geloof in een Opperwezen (om tot het Goede te komen heeft men God (Jezus) nodig);
4. Het Multiculturalisme (cultureel relativisme) emancipeert zich van het geloof in het ene Idee van het Goede.

De "Multikul" is eigenlijk de laatste consequentie (met de nadruk op "consequent"!) van het latere Jodendom. Het joodse volk had de keuze: of onnatuurlijke waarden aannemen, of uiteenvallen. In het Multiculturalisme komen die onnatuurlijke waarden tot hun logische conclusie: het Multiculturalisme verkiest zichzelf niet meer boven anderen (zoals alle gezonde organismen en organisaties noodzakelijkerwijs doen).