Een nieuwe liefde.
Als je hart door passie is uitgehold, zoals een steen door erosie; als het een afgrondelijk diepe moordkuil is, waarin naar beneden te kijken je doet duizelen: dan is het verkieslijk, geen affectie meer te voelen, teneinde geen gebrek aan affectie meer te voelen. Ik wil uit de volheid mijns harten leven, ik heb uit de volheid mijns harten geleefd. Nu is dit mij niet meer mogelijk. Ik verkies nu dan ook het lege hart boven het half volle, ik verkies de onmenselijkheid boven het al te menselijke.
"[N]iet liefde voor de mensen, of voor goden, of voor de waarheid, maar liefde voor een toestand, een geestelijk en zinnelijk volmaaktheidsgevoel".
[Nietzsche, Herwaardering van alle waarden, boek 4.]
"[N]iet liefde voor de mensen, of voor goden, of voor de waarheid, maar liefde voor een toestand, een geestelijk en zinnelijk volmaaktheidsgevoel".
[Nietzsche, Herwaardering van alle waarden, boek 4.]
posted by Sauwelios at
16:35
1 Comments:
"[N]iet liefde voor de mensen, of voor goden, of voor de waarheid, maar liefde voor een toestand, een geestelijk en zinnelijk volmaaktheidsgevoel".
[Nietzsche, Herwaardering van alle waarden, boek 4.]
De psychologie hierachter is als volgt: als ìk me volmaakt voel, is dan niet de hele wereld volmaakt? In zo'n toestand affirmeer je dus, door jezelf (of liever gezegd de toestand waarin je verkeert) te affirmeren, het bestaan zelf. Dit betekent overigens niet dat je "volmaakt" hoeft te zijn: alle "onvolkomenheden" blijken in deze staat noodzakelijk, ja deel van deze volmaaktheid te zijn. Zelfs schaamte is in deze staat nog mogelijk: het is de schaamte, die de mantel der trots is, om met Blake te spreken.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home