Theory of Everything.
Mijn "theory of everything" is: ikzelf ben God, dat wil zeggen het Al, en ik wil het niet weten - wil het niet tot me door laten dringen. Met "ik" bedoel ik hier: het totaal aan indrukken, niet het gefingeerde subject dat los staat van bijvoorbeeld de computer waaraan ik nu zit. Mijn "logica", dat wil zeggen de verdeling van mijn totale sensatie in subject en objecten, is wat mij voor "gekte" behoedt. Ik ben bang voor deze gekte. De keer dat ik mijn God-zijn, Al-zijn tot me door liet dringen voelde ik dat ik gek werd: niet het idee dat ik God was maakte me gek, maar het idee dat ik, als God, absoluut alleen was. Voor een absolutum is immers geen bewustzijn mogelijk, er is niets waaraan het kan relateren, niets waarvan het zich bewust kan zijn.
posted by Sauwelios at
04:39
10 Comments:
Wees niet bevreesd,je wordt niet zomaar gek.
Het is in ieder geval zo dat Nietzsche wel degelijk gek is geworden door een ziekte, al was het hoogstwaarschijnlijk niet syphilis maar een hersentumor. Dus nee, je wordt inderdaad niet zomaar gek: als je gezond (Latijn sanus) genoeg bent voor een gezonde reactie op dreigende gekte, zoals ik, als je wil om te leven (wil naar macht) sterker is dan de neerdrukkende krachten die op je (en soms in je) werken, dan houd je stand en overwin je het gevaar.
Ik ben trouwens helemaal niet bang dat ik gek ben, hoor, - hoe gek ik ook doe. Ik weet hoe het is om te voelen dat je echt gek wordt.
Hoe was dat dat?
Heb jij hier wel `s van gehoord/gelezen?
Rabbi Akiva,een van de beroemdste leraren in de joodse traditie(50-135 A.D.) en drie van zijn leerlingen,Ben Zoma,Ben Azzai en Ben Avuya,bestuderen samen een vorm van joodse mystiek,die Merkawah-mystiek heet.
Ze hebben zich daar lang geestelijk op voorbereid,want het is niet zonder gevaar.
Het doel is de ontmoeting met God,en de weg erheen wordt voorgesteld als een paleistuin,waarin alles een symbolische waarde heeft.
Het moet voor deze 4 mensem een verschrikkelijke ervaring geweest zijn,want Ben Azzai sterft,Ben Zoma wordt krankzinnig en Ben Avuya keert zich af van God.
Rabbi Akiva komt er heelhuids doorheen,maar zal vanaf dat moment vast een ander mens zijn geworden.
Het verhaal komt uit de talmoed,in het Jodendom geldt dat wie mystiek wil beoefenen minstens 40 jaar moet zijn.
"Hoe was dat dan?"
Angstaanjagend.
Wel interessante anecdote, trouwens, dat van die Joden.
Het doet me wel denken aan wat Aldous Huxley schrijft:
"An almost identical doctrine can be found in The Tibetan Book of the Dead, where the departed soul is described as shrinking in agony from the Clear Light of the Void, and even from the lesser, tempered Lights, in order to rush headlong into the comforting darkness of selfhood as a reborn human being, or even as a beast, an unhappy ghost, a denizen of hell. Anything rather than the burning brightness of unmitigated Reality - anything!"
[The Doors of Perception.]
Zo aangenaam om goddeloos te wezen,mmmmm....
Echt een aanrader.
Het Boeddhisme is geen godsdienst, Madelieff, maar wel een religie - een religie in de letterlijke zin, een terugbinden. Het is het streven om je terug te binden naar "the burning brightness of unmitigated Reality". Het Vajrayana Boeddhisme is dan ook eigenlijk een vorm van sjamanisme - een terugbinden tot het sjamanisme.
"We shamans come from the Stone Age. We have no religion. Religion is for those who can no longer see."
[Indra Doj Gurung, in "Shamanism and Tantra in the Himalaya's".]
Can no longer see what? There cannot be any doubt: the Clear Light of the Void!
Ja,dat weet ik ook wel.
Maar wat is terugbinden?
Ken wel verbinden en opbinden.
Moet ik dat lezen als teruggrijpen op oude waarden?
Integendeel, het is een teruggrijpen, een vergrijpen voorbij alle waarden. Een her-verbinden met de oorsprong, die het heden is:
"I was seeing what Adam had seen on the morning of his creation - the miracle, moment by moment, of naked existence."
[Aldous Huxley, The Doors of Perception.]
Terwijl hij dit ervaart, in zijn trip, vraagt een van de aanwezigen hem: "Is it agreeable?" (is het aangenaam?). Daarop antwoordt hij: "Neither agreeable nor disagreeable: it just is." - Dit bedoel ik met het grijpen voorbij alle waarden.
Aan deze opmerking voegt hij in zijn boek direct toe, dat hij niet het Platonische Zijn bedoelt, niet "the mathematical abstraction of the Idea", maar "becoming", het Worden;
"a transience [vergankelijkheid] that was yet eternal life, a perpetual perishing that was at the same time pure Being"...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home