Ommekeer.
Ik ben nu het boek "Trefpunt Plato: een filosofische reisgids door de antieke wereld" van Klaus Held aan het lezen. Ik vind zijn perspectief, dat hij beschrijft als "ons" perspectief, wij moderne, democratische, nog altijd moreel Christelijke mensen, walgelijk, maar ik ben juist dáárdoor gefascineerd. Want zoals mijn superieur Commander Lawless zegt:
"I have always found that our enemies often articulate our own positions for us with greater clarity than we ourselves".
[Re: Heraclitus by his Enemies.]
Ik zou Plato eerder een keerpunt noemen dan een trefpunt: namelijk het keerpunt van klassiek naar modern, van nobel naar vulgair, van Heidens naar Christelijk, etc.
Nietzsche is het andere keerpunt, het terug-keerpunt: hij die zichzelf "der Antichrist" noemde, en Christendom "Platonisme voor het 'volk'"...
Maar Nietzsche's herwaardering van alle waarden is pas in mij werkelijkheid geworden: met de realisatie van zijn ideaal, de circulus vitiosus deus...
"Wie zijn ideaal bereikt, ontstijgt het daarmee juist."
[Voorbij goed en kwaad, aph. 73.]
Nietzsche bereikte zijn ideaal ook wel, maar wist de waanzin die daaruit volgde niet af te wenden.
"I have always found that our enemies often articulate our own positions for us with greater clarity than we ourselves".
[Re: Heraclitus by his Enemies.]
Ik zou Plato eerder een keerpunt noemen dan een trefpunt: namelijk het keerpunt van klassiek naar modern, van nobel naar vulgair, van Heidens naar Christelijk, etc.
Nietzsche is het andere keerpunt, het terug-keerpunt: hij die zichzelf "der Antichrist" noemde, en Christendom "Platonisme voor het 'volk'"...
Maar Nietzsche's herwaardering van alle waarden is pas in mij werkelijkheid geworden: met de realisatie van zijn ideaal, de circulus vitiosus deus...
"Wie zijn ideaal bereikt, ontstijgt het daarmee juist."
[Voorbij goed en kwaad, aph. 73.]
Nietzsche bereikte zijn ideaal ook wel, maar wist de waanzin die daaruit volgde niet af te wenden.
posted by Sauwelios at
11:57
5 Comments:
Zijn waanzin kan toch gestoeld zijn op biologische fundamenten?
Ik zeg het misschien iets te stellig.
Wat jij zegt is niets nieuws: Nietzsche zou aan syphilis zijn bezweken (deze diagnose is het populairst), of aan een hersentumor; maar ik vermoedt dat het iets psychisch was, sterker nog: ik denk te weten wat het precies was.
Is het niet gebruikelijk om dan te reageren met:"O vertel`s?"
"Wat onaangenaam is en mijn bescheidenheid in het nauw drijft, is dat ik in wezen iedere naam in de geschiedenis ben; ook met de kinderen, die ik in de wereld gebracht heb, is het zo gesteld, dat ik met enig wantrouwen overweeg, of niet allen, die in het 'rijk Gods' komen, ook uit God komen."
[Nietzsche's laatste brief.]
"God zijt gij, en tot God zult gij wederkeren" - dat is eigenlijk wat Nietzsche hier zegt. Maar hij besefte hier nog niet dat hij niet alleen alle namen in de geschiedenis was, dus alle grote namen die in de geschiedenisboekjes kwamen (of überhaupt herinnerd werden), maar alle namen - alle mensen, alle wezens, alle dingen - het Al. Ik vermoedt dat hij dat vlak daarna pas beseft heeft, of dat dat besef pas vlak daarna tot hem doordrong: toen is hij van de absolute eenzaamheid gek geworden (dwz. opgegaan, ondergegaan in het onbewuste).
Maar zooo eenzaam was hij toch ook weer niet?
Eerst was daar zijn moeder,die hem goed in de gaten hield en daarna zijn bijdehante zus,die hem absoluut domineerde?
Woonde hij ook bij haar,ik meen van wel?
Turijn als mekka van de kunst in die tijd!
Tezamen met Rome.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home