Een Nietzscheaanse kijk op een Star-Warsspel (02/08/2005).
De Dark Side werd in het begin van het spel [Star Wars: Knights of the Old Republic] nogal stereotyp afgeschilderd: kwaad en slecht waren hetzelfde, en goed - de Light Side - was zowel moreel als fysiek goed (sterk; lichamelijke en geestelijke discipline: de Dark Side was een verleiding etc.). Later blijkt echter dat kwaad en slecht vooral in de lagere ordes van de Sith samengaan: de hogere ordes zijn puur Machiavellistisch, dus niet overdreven wreed, wellustig, arrogant etc., maar gewoon hard. Alles gaat om macht. De waarde die iemand voor jou heeft is gelijk aan de hoeveelheid macht die je via die persoon kunt vergaren. Anderen zijn ofwel wegen ofwel wegversperringen tussen jou en de macht; zodra ze dat niet meer zijn zijn ze niet meer interessant. Zodra iemand tussen jou en de macht instaat is hij een obstakel dat uit de weg geruimd moet worden. Daar is niets emotioneels aan: het is pure berekening.
1 Comments:
In het begin wordt de Dark Side dus puur als negatief, later in het spel meer als neutraal weergegeven. Nooit echter wordt ze als iets positiefs weergegeven. Vergelijk daarmee eens mijn Nietzscheaanse herwaardering van het [Christelijke] privatio-boniconcept.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home