Ars Naturae Perfectrix.
Ik las net, terwijl ik naar iets anders op zoek was, het volgende stukje op Moody Lawless' weblog:
The Rule
Dit herinnert mij, ik die tegenover Artis heb gewoond, aan de spreuk natura artis magistra, "de natuur is de [leer]meesteres van de kunst". Wat de kunst dus eerst moet doen is, om met Nietzsche te spreken, "[b]eter vereren (en gehoorzamen en leren) dan wie dan ook." Daarna pas mag de kunst trachten de natuur te overtreffen - zoals Aristoteles Plato en Jung Freud overtrof. Daarvoor moet ze, om weer met Nietzsche te spreken, "[h]et vererende hart breken, als [ze] het stevigst vastgebonden is." Dit kan mijns inziens ook de leermeester(es) zelf doen, of laten gebeuren; vaak is een ontnuchtering van de kant van de leerling daarvoor al voldoende.
The Rule
In Classicism, Art first imitates Nature.
Next, it seeks to *perfect* Nature.
Classic Art, like
Life itself,
*must* follow this
Rule.
Dit herinnert mij, ik die tegenover Artis heb gewoond, aan de spreuk natura artis magistra, "de natuur is de [leer]meesteres van de kunst". Wat de kunst dus eerst moet doen is, om met Nietzsche te spreken, "[b]eter vereren (en gehoorzamen en leren) dan wie dan ook." Daarna pas mag de kunst trachten de natuur te overtreffen - zoals Aristoteles Plato en Jung Freud overtrof. Daarvoor moet ze, om weer met Nietzsche te spreken, "[h]et vererende hart breken, als [ze] het stevigst vastgebonden is." Dit kan mijns inziens ook de leermeester(es) zelf doen, of laten gebeuren; vaak is een ontnuchtering van de kant van de leerling daarvoor al voldoende.
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home