Liberalisme, 2.

Ik vond zojuist deze excellente kritiek van het humanisme als levenshouding (niet verrassend uit de religieuze hoek):

Humanisme: Een Geloof Zonder Doel of Objectieve Waarden
Humanisme stelt dat het universum niet voor een bepaald doel bestaat. We zijn het resultaat van een blind en willekeurig proces dat geen behoefte heeft aan welke vorm van betekenis dan ook. Humanisme verschilt van de meer extreme filosofie van het nihilisme in die zin dat het leven wel zin kan hebben als we er zelf zin aan toekennen. Het leven is alleen de moeite waard als we het voor onszelf de moeite waard en aangenaam maken. Humanisme houdt vast aan het idee dat er geen objectieve of universele waarden bestaan. Iemand kan moreel zijn als hij of zij voor zichzelf een systeem van waarden schept en hier vervolgens naar leeft. Een humanist zou volhouden dat niemand verplicht is om moreel te handelen. Daarom faalt het humanisme in het voorzien van morele tegenargumenten tegen immoreel gedrag. Het mag duidelijk zijn dat, als er geen morele absolute waarden bestaan, dat je dan niet kunt bewijzen dat iets verkeerd of ronduit slecht is. In een humanistische samenleving kan dus niemand werkelijk de daden of keuzes van anderen beoordelen of veroordelen.

Humanisme: Leven Zonder Echte Betekenis
Humanisme wordt in onze populaire media en ons openbare schoolsysteem gevoed door de leerstellingen van de evolutionaire wetenschap, het materialisme en het moreel relativisme. We hebben God uit de vergelijkingen weggestreept. Zonder God verliezen we elk transcendent doel voor het universum waarin we leven. Zonder God verliezen we elk transcendent doel om onze individuele levens zin te geven. We zijn niets meer dan ongedierte dat een strijd om te overleven levert totdat we doodgaan. Alles wat we bereiken, alle dingen die we hebben opgeofferd, de goede en mooie daden van sommige mensen, de lelijke en slechte daden van anderen, zijn uiteindelijk slechts de nutteloze worstelingen van het leven. Zonder God verliezen we elke kans op een leven na de dood. Als je de hoop op de hemel verwijdert, verwijder je de uiteindelijk waarde en doel van het leven. Wat zou het nu werkelijk uitmaken of we een leven als Billy Graham zouden leven, of een leven als Osama Bin Laden? Ieder's lot zou toch hetzelfde zijn. Dit is de uiteindelijke mentaliteit van mensen die hun geloofssysteem op het humanisme baseren. Eet, drink en ben vrolijk - want morgen zullen we sterven. Wij denken dat dat nogal somber is. Onderzoek het voor jezelf.

In deze kritiek wordt het nihilisme genoemd. Het nihilisme is de meest extreme - en meest consequente - vorm van het liberalisme. Het humanisme is eigenlijk een inconsequente en daarmee onoprechte (of onwetende) vorm van het nihilisme. Neem de volgende zin:

"Humanisme verschilt van de meer extreme filosofie van het nihilisme in die zin dat het leven wel zin kan hebben als we er zelf zin aan toekennen."

Als het bestaan in zichzelf zinloos is, is dan niet iedere poging die in het bestaan ontstaat om zin aan het bestaan toe te kennen ook in zichzelf zinloos? En iedere poging om zin aan deze poging te geven, eveneens? Enzovoort enzovoort. Het nihilisme is een vicieuze cirkel die iedere poging om eruit te breken in de kiem smoort. Of althans iedere oprechte en bewuste poging.