Ik schreef net het volgende aan een vriend, degene die dat filmpje gemaakt heeft:
Het blijkt veel simpeler te zijn dan ik dacht. Ik heb het geprobeerd te begrijpen zonder de context in acht te nemen. Hoe het zit is zo:
Neem dat Lego-karretje van jou. Ik ga er even vanuit dat het nog in elkaar zit. Dat affe karretje is iets vastgewordens, in de zin van "iets verstards". Het is niet meer in wording zoals toen we het in elkaar aan het zetten waren. Stel dat je van dit karretje dat andere karretje, dat op de achterkant van het doosje staat, wil maken. Dan moet je eerst dit karretje afbreken. Dit is het voortdurende worden van het vastgewordene als iets verstards tot het vastgemáákte. Dus het zijnd-worden -- het dat-karretje-dat-op-de-achterkant-van-het-doosje-is-afgebeeld-worden -- wordt tot een wordend Zijnde -- zo'n karretje-dat-op-de-achterkant-van-het-doosje-is-afgebeeld in wording, i.e. een wordend karretje-zoals-afgebeeld-op-de-achterkant-van-het-doosje -- in het eerdergenoemde voortdurende worden, want dit proces waarin "bestaande" dingen worden afgebroken en nieuwe worden opgebouwd is voortdurend aan de gang. Maar dit worden tot iets vastgemaakts is de bevrijdende verheerlijking, want alleen met het idee van een iets-worden, een zo'n-karretje-dat-op-de-achterkant-van-het-doosje-is-afgebeeld-worden, wordt het worden tot een Zijnde, in dit geval tot een wordend karretje-zoals-afgebeeld-staat-op-de-achterkant-van-het-doosje.
Recapitulatie:
"Dit karretje2-worden echter wordt tot een wordend karretje2 in het voortdurende worden van het karretje1-gewordene als iets verstards tot het karretje2-gemaakte, als de bevrijdende verheerlijking."
posted by Sauwelios at
22:17
4 Comments:
"Dit karretje2-worden echter wordt tot een wordend karretje2 in het voortdurende worden van het karretje1-gewordene als iets verstards tot het karretje2-gemaakte, als de bevrijdende verheerlijking."
Nog steeds is mij de bevrijdende verheerlijking niet geheel duidelijk; is dit in dit geval simpelweg het feit dat het gelukt is om het karrtje in elkaar te zetten en het verheigen over het feit dat het karretje nu bestaat, en dat ermee gespeeld kan worden?
Nee nee nee. We hebben het over de fase waarin karretje2, zoals dat op de achterkant van het doosje afgebeeld staat, (nog) niet af is. We hebben op dit moment dus een wordend karretje2, (nog) niet een zijnd karretje2.
De bevrijdende verheerlijking is het worden van het karretje2-worden tot een wordend karretje2. Het karretje2-worden transfigureert dus tot een wordend karretje2, en doet dit in het voortdurende worden van het karretje1-gewordene als iets verstards tot het karretje2-gemaakte. Oftewel: we hebben een worden. Laten we daarmee beginnen. Dit worden kan opgevat worden als een vernietiging, als het afbreken van iets dat was, in dit geval van een karretje zoals op de voorkant van het doosje staat afgebeeld (karretje1). Ons worden is hiermee dus al een overwinnen van/een overwinning op het karretje1-gewordene als iets verstards (want verstarring kan natuurlijk niet goed zijn). Maar ons worden kan niet alleen worden opgevat als een afbreken van iets dat was, maar ook als een opbouwen van iets dat zal zijn... Ons worden kan dus voorbij zichzelf treden en iets zijnds worden, een zijnde worden - namelijk een wordend zijnde. Dit wordend-zijnde-worden is de transfiguratie: als wordend zijnde is ons worden getransfigureerd.
TAKE VERY GOOD CARE OF SAUWELIOS,PLEASE!!!
Maak je geen zorgen, Madelieff, Sauwelios zorgt best goed voor zichzelf.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home