Crux.

Net, tijdens mijn wandeling naar huis - ik had ook de bus kunnen nemen, maar ik voelde dat ik dan hoofdpijn zou krijgen (Caesar used to have long field marshes) -, viel mij in wat de crux van Nietzsches filosofie is: "the gender antagony", om met Moody Lawless te spreken. En dan zijn er mensen die zeggen dat Nietzsche goeie dingen gezegd heeft, maar dat hij fout zat wat vrouwen betreft! "Fout" - dat is zo'n naar woord tegenwoordig... "Moreel verwerpelijk; verachtelijk". Maar niets is verachtelijk, behalve gebrek aan macht... Nee, Nietzsches hele filosofie gaat over vrouwen, of over het verschil, en de relatie, tussen man en vrouw om precies te zijn. Zo beschrijft hij onder meer het leven, de waarheid, de eeuwigheid en de wijsheid als vrouwen - en "das Leben" is niet eens vrouwelijk! "Das Weib" echter ook niet.
Waarmee Nietzsche een Antichristen of, beter gezegd, een misosoof is (een hater van de wijsheid, vergelijk "misogynist"), is dat de Nietzscheaan - de man die naar Grieksheid streeft - niet focust op het vrouwelijk, maar op het mannelijk lichaam. Hij bewondert het vrouwelijk lichaam in de eerste plaats om zijn capaciteit, gezonde kinderen - krijgshaftige mannen en baarhaftige vrouwen - voort te brengen. Het Griekse ideaal van het vrouwenlichaam is Aphrodite, dat van het jongemannenlichaam Adonis, van het volwassen-mannenlichaam Zeus.