Dwaasheid.

Ik heb Haverschmidt onlangs "een groot man" genoemd - wat een dwaasheid! Moge men mij geloven, als ik zeg dat het een grootmoedige, overmoedige dwaasheid was. Want Haverschmidt was natuurlijk gebroken. Ach, misschien ben ik zelf ook wel gebroken, doch zeker gebarsten, maar ik ben sterk genoeg, mezelf bijeen te houden, vast te houden, middels een centrifugale kracht, die ik door dagelijkse inspanning niet alleen in stand hou maar immer groter maak...